நான் பைத்தியம்.. அப்ப நீங்க..?

வியர்வை பிசுபிசுக்கும் பேச்சுலர் அறையின் நெடியிலிருந்து தப்பித்து தனி அறையில் அடைக்கலம் புகலாம் என முடிவு செய்து, மேன்ஷன் அல்லாத புதிய அறையென்றை நான் தேட ஆரம்பித்திருந்த செவ்வாய்கிழமையன்று அவளை சந்தித்தேன்.

அன்றுதான் டாக்டர் ராமதாஸ், 'இந்த அரசுக்கு எனது ஆதரவு எப்போதும் உண்டு. அதற்காக பா.ம.க. வாயை மூடிக்கொண்டு சும்மா இருக்காது..' என்று வெளியிட்ட அறிக்கை தினத்தந்தியின் முதல் பக்கத்தில் வெளிவந்தது. 'டாக்டர் பின்றாரே..' என்று யோசித்து நடந்துகொண்டிருக்கும்போதுதான் கையில் லெதர் பேக்குடன் அவள் என்னைக் கடந்து சென்றாள்.

காலையில் தலையில் வைத்த மல்லிகை லேசாக கறுத்துப் போயிருந்தது. அவளை எனக்கு அறிமுகமில்லை. ஒரு தெரு நாய், இன்னொரு தெரு நாயுடன் சினேகம் வைத்துகொள்ள முன் அறிமுகத்தை எதிர்பார்க்காதபோது நான் மட்டும் ஏன் எதிர்பார்க்க வேண்டும்...?

சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்த ஐஸ்கிரீமுக்கு நண்பனை துட்டுக் கொடுக்கச் சொல்லிவிட்டு அவளிடம் பேசுவதற்காகப் போனேன். அப்போது அவள் திருவல்லிக்கேணி ரத்னா கபே அருகில் தன் மென் பாதங்களால் நடந்துபோனாள். சாம்பாரின் மணம் காற்றில் பரவிக்கொண்டிருந்தது. தயக்கமேதுமின்றி அவளை 'எஸ்சூஸ்மீ..' என்று அழைத்ததும், 'என்ன வேண்டும்..?' என்பதுபோல் ஒரு லுக் விட்டாள்.

"உங்களை எனக்கு இதுக்கு முன்ன, பின்ன தெரியாது. ஆனா, இப்ப தெரிஞ்சுக்க ப்ரியப்படுறேன்"

"நீங்க ஏன் என்னை தெரிஞ்சுக்கனும்..?"

நாய் உதாரணம் இவளுக்குப் பிடிக்குமோ என்னவோ..?

"இல்லீங்க. நான் இப்போ மேன்ஷன்ல தங்கியிருக்கேன். சீக்கிரமா கல்யாணம் செஞ்சுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி, அதுக்கான ஆயத்தமா மேன்ஷனை காலி செஞ்சுட்டு தனியா ரூம் எடுத்து தங்கலாம்னு ரும் பார்த்துகிட்டிருக்கேன்.."

"ஸ்டாப்..ஸ்டாப்.. என்ன வேணும் உங்களுக்கு.."

'ரத்னா கபேயில் ஒரு பிளேட் சாம்பார் இட்லி' என்று சொன்னால் வாங்கிக்கொடுத்துவிடவா போகிறாள்..?

"கொஞ்சம் பொறுமையா கேளுங்க. நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கப்போறதா சொன்னேன்ல.. அது வந்து லவ் மேரேஜாதான் இருக்கனும்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். ஆனா, யாருமே என்னை லவ் பண்ண மாட்டேங்குறாங்க. அதாங்க வெட்கத்தை விட்டுட்டு ஒவ்வொரு பொண்ணா கேட்டுப் பார்க்கலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். அதையும் கூட இன்னிக்குதான் முடிவு செஞ்சேன். முதல் போணி நீங்கதான்.."

'முதல் போணி' என்ற வார்த்தையைக் கேட்டதும், சட்டென முகம் சுளித்தாள். அப்போது அவள் மொபைல், 'ஜூன் போனால் ஜூலைக்காற்று..' என்று அரிய பொது அறிவுத்தகவலொன்றை சொல்லியது. புதிய மோட்டரோலா மொபைல். வாய் பேசுவது மூக்குக்கே கேட்காதவாறு முணுமுணுத்தவள், "ஐ வில் கால் யூ பேக்.." என்றாள்( 'எப்படியும் நீ மிஸ்டு கால்தான் கொடுக்கப்போறே.. அந்தப்பயதான் கூப்பிடப்போறான். பின்ன ஏன் இந்த பில்-டப்..?')

"நானும் கூட மோட்டரோலாதாங்க வச்சிருக்கேன். பட், சோனில சவுண்ட்ஸ் நல்லாயிருக்குன்னு சொல்றாங்க.." என்று சொல்லியபோது அவள் நின்றுவிட்டாள். அது கோசா ஹாஸ்பிட்டல் பஸ் ஸ்டாப். வரிசையாக பட்டிணப்பாக்கம் பஸ்களாக வந்தது. எதிர்திசையில் வரும் பஸ்களை அவள் புறக்கணித்தாள்.

"நீங்க எதுவுமே சொல்லலியே.."

"நீங்க என்ன மெண்டலா..?"

எவ்வளவு தாமதமாக கேட்கிறாள்..? ரத்னா கபே பக்கத்தில் கேட்டிருக்க வேண்டிய கேள்வியை அரை கிலோ மீட்டர் தள்ளிவந்து கேட்கும் அளவுக்கு அவள் புத்தி ஏன் இவ்வளவு மெதுவாக வேலை செய்கிறது..?

22C வந்ததும் அதில் ஏறினாள். நானும் ஏறலாம் என்றுதான் நினைத்தேன். அதற்குள் என்னை தமிழ்மணத்தில் ஸ்டார் ஆக்கிவிட்டதாக தகவல் வந்தது. 'எப்படியும் அங்கு நாலு பிஹர்கள் கிடைக்காமலா போய்விடும்..' என்ற நப்பாசையில் நானும் வந்துவிட்டேன். சொல்லுங்கள் நண்பர்களே.. நான் பைத்தியமா..?